اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می کند و مشکلی را در یک حرفه ، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آن حل می نماید .
اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد .

توجه : ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی ، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد .

توجه : منظور از صنعت ، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی ، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از اختراع صادر می کند و دارنده آن می تواند از حقوق انحصاری بهره مند شود .

مواردی که از حیطه حمایت از اختراع خارج است :

چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده :

1. حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد .
2. اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند ، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می گیرد .
3. هرگاه دو یا چند نفر ، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند ، شخصی که اظهارنامه اختراع خود را زودتر تسلیم کرده و یا در صورت ادعای حق تقدم هر کدام که بتوانند اثبات کنند در تاریخ مقدم ، اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده اند ، مشروط بر این که اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته نشده باشد ، حق ثبت اختراع را خواهند داشت .
4. حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و در صورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می شود .
5. در صورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد او باشد ، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود ، مگر آنکه خلاف آن در قرارداد شرط شده باشد .
6. نام مخترع در گواهینامه اختراع قید می شود مگر اینکه از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود .

توجه : هر گونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر اینکه نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد ، فاقد اثر قانونی است .